Evangelism and Spiritual Warfare, Assamese Mentor Guide

1 7 8 /

শু ভবার্ত া প্ৰচাৰ আৰু আত্মিক যুদ্ধ

এইখিনিতে আপুনি নিজৰ বেছিভাগ সামগ্ৰী, সংলাপ, পৰামৰ্শ, আৰু পাঠৰ সংয�োজন নিজেই কৰিব লাগিব। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক পাঠদানৰ বিকল্প, প্ৰভাৱ আৰু শাখা-প্ৰশাখা বিবেচনা কৰাত সহায় কৰাট�োৱেই তৰ্কহীনভাৱে এই নিৰ্দেশিত সাম্প্ৰদায়িক শিক্ষণ গ�োটত শিক্ষকজনৰ ভূমিকাৰ আটাইতকৈ গুৰু ত্বপূৰ্ণ অংশ। আপ�োনাৰ ছাত্ ৰ-ছাত্ ৰীসকলক তেওঁল�োকৰ নিজৰ পৰিস্ থিতিৰ মাজেৰে চিন্ তা কৰাত সহায় কৰিবলৈ আপুনি কিছুমান প্ৰশ্ন ডিজাইন কৰিব পাৰে বা তলত দিয়া প্ৰশ্নব�োৰক পানী হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰি তেওঁল�োকৰ আগ্ৰহৰ “পাম্প প্ৰাইম” কৰিব পাৰে বুলি ক’ব পাৰি। ইয়াত তাৎপৰ্যপূৰ্ণ কথাট�ো হ’ল তলত লিখা প্ৰশ্নব�োৰেই একমাত্ৰ নহয়, বৰঞ্চ আপ�োনাৰ বাবে, আপ�োনাৰ ছাত্ৰ ছাত্ৰীসকলৰ সৈতে কথা-বতৰা কৰাত, তেওঁল�োকৰ অভিজ্ ঞতাৰ পৰা প�োনপটীয়াকৈ বৈ য�োৱা বিষয়, উদ্বেগ, প্ৰশ্ন আৰু ধাৰণাসমূহৰ ভিত্তিৰ ওপৰত থিয় দিয়া, আৰু তেওঁল�োকৰ জীৱন আৰু পৰিচর্যাৰ সৈতে জড় িত আছে। ভিডিঅ’ট�োৰ পৰা উদ্ভৱ হ�োৱা ক�োন�ো প্ৰশ্নৰ ওপৰত, বা বৰ্তমান তেওঁল�োকৰ পৰিচৰ্যাৰ প্ৰসংগত বিশেষভাৱে প্ৰাসংগিক ক�োন�ো বিশেষ চিন্তাৰ ওপৰত বেছিভাগ সময় খৰচ কৰিবলৈ কুণ্ঠাব�োধ নকৰিব। এই শিতানৰ লক্ষ্য হৈছে আপুনি তেওঁল�োকক নিজৰ জীৱন আৰু পৰিচৰ্যাৰ প্ৰসংগৰ সন্দৰ্ভত সমাল�োচনাত্মক আৰু ধৰ্মতত্ত্বৰ চিন্তা কৰিবলৈ সক্ষম কৰা। আক�ৌ, তলৰ প্ৰশ্নব�োৰ গাইড আৰু প্ৰাইমাৰ হিচাপে দিয়া হৈছে, আৰু ইয়াক নিৰপেক্ষ প্ৰয়োজনীয়তা হিচাপে দেখা উচিত নহয়। ইয়াৰ মাজৰ পৰা বাছি লওক আৰু বাছি লৈ তেওঁল�োকক শিকাওক বা আপ�োনাৰ নিজৰ কথা চিন্তা কৰক। মূল কথাট�ো হ’ল, এতিয়া তেওঁল�োকৰ প্ৰসংগ আৰু তেওঁল�োকৰ প্ৰশ্নৰ প্ৰতি প্ৰাসংগিকতা ৰক্ষা কৰা। মূল প্ৰসংগৰ অধ্যয়নট�ো এনে এটা বাস্তৱ বা উদ্ভাৱনী পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰিবলৈ ডিজাইন কৰা হৈছে, য’ত পাঠট�োৰ প্ৰকৃত নীতি আৰু ধাৰণাসমূহ বাস্তৱ বা ভাৰ্চুৱেল-জগতৰ পৰিৱেশত প্ৰদৰ্ শিত হয়। ইয়াত গুৰুত্ব দিয়া হৈছে প্ৰজ্ঞাৰ ওপৰত, যিট�ো পৰিৱেশত শাস্ত্ৰৰ প্ৰকৃত নীতিৰ সৈতে মল্লযুঁজ কৰাৰ ক্ষমতা লাভ কৰা হয়, যিট�ো পৰিৱেশত জ্ঞান আৰু চিন্তা- চৰ্চা দুয়োট াৰ প্ৰয়োজন হয়, আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক প্ৰকৃততে নেতা হিচাপে শিক্ষা প্ৰয়োগ কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰিব লাগে, কিয়ন�ো ইয়াত পৰিৱেশৰ প্ৰকৃত পৰিণতি আছে। কিন্তু ইয়াৰ বাবেই বিভিন্ন মূল প্ৰসংগৰ অধ্যয়নৰ ভিতৰত গ্ৰহণয�োগ্য একক সঁহাৰি থকা যেন দেখাবলৈ চেষ্টা নকৰিব। অৱশ্ যে য’ত এনে আবেদন আছে, তাত গুৰুত্ব দিব। কিন্তু যিহেতু বেছিভাগ মূল প্ৰসংগৰ অধ্যয়নে কেইবাটাও “সঠিক উত্তৰ”ৰ অনুমতি দিয়ে, গতিকে ইয়াত লক্ষ্য হৈছে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে তেওঁল�োকৰ আধ্যাত্মিক আৰু ব�ৌদ্ধিক উপহাৰ ব্যৱহাৰ কৰি তেওঁল�োকে সন্ মু খীন হ�োৱা দ্বিধাদ্বন্দ্ব বা সমস্যাৰ পৰা “সম্ভাৱ্য উপায়” প্ৰস্তাৱ কৰিবলৈ সক্ষম কৰা।

 10 পৃষ্ঠা 33 ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ প্ৰয়োগ আৰু প্ ৰভাৱ

 11 পৃষ্ঠা 34 মূল প্ৰসংগৰ অধ্যয়ন