Fight the Good Fight of Faith, Punjabi-Shahmukhi Edition

۵ سبق رہ ہ � کردار دا مظا ن ی � ساڈی زندگی وچ بہتر ہ ن ی ی ح دے س �ِ دا دے مقدس لوکاں تے مس خ � ا وچ ی ن � د ی � ا

راں وانگر زندگی گزارو ی ف

ّت ُبم ال ن � ُاڈے اک لوکاں پ � ی � و ی ج � ا۔تے ت ِیک ان ب � ُر ق ڑ۔ �ّ � پھک � ا ی � گ ی تے بکواس ا ی � ا گندے بندے ی � ائی ن � ُ چنگی طرح جان دے ہو۔ پئی کِس ے ز ت ن � ا بے لہ ن ت � ی ح وی �ِ مس ی � و ی ج � وِچ ہوئے ّت ُبم ُاڈا چالا ت

� ی ۔ تے �ِ ُدا دی ر خ � اں وانگر � ی �ّ چ � ب � اں ی � ار ی پ � لئی ی � ا ن � ی۔ تے ساڈے واسطے اپنے آپ ت � ی �ِ ک � ۔ ُوں پھبدا اے ن � � ُوں

� ُدا دی نظر کر کے خ � ُوشبوئی وانگر خ � ا آوے۔ تے ن � اں وی ن � ا لالچ دا ی � اکاری تے گندگی ن � ُاڈے وِچ ز ت

ئ ن � یہہ � وں جو ا یک

ش � ی ۔ سگوں

� وں جو یک ُر کرو۔ ئ ن � اہی وِچ کوئی وِرثہ ش � ا بد � ُدا دی خ � ی ح تے �ِ ر اے۔ مس ب � را ب � دے پر تس ُت ب � ڑا � � ی ہ � ج � لالچی دی دا اے کہ.: ی ہ � ا چا ن � آ جا ن ی ق ی � ا کارکردگی اُتے � ی � توں ودھ بس ُانوں ساڈی ت � دے اختتام اُتے ن ش یس اس • ورگا بنو۔ ُدا خ � ، رّاں وانگر ُت پ � ارے ِی پ � ، لئی ی � ا • ت � ی �ِ ال محبت ک ن � ُاڈے ت � ی ح نے �ِ ی مس � و ِی ج � ، تے محبت وچ چلو ا۔ ت �ِ ذر کر د � ن � انی بنا کے ب � ر ق � • � ر، ساڈا � ی � بطور صف ی ۔ � ر کر ہ � وچ ظا د تم خ � ی ح دی محبت نوں ہوراں دی �ِ ّاں راہی مس کم ی ن �

۵ - ۱:۵ وں � ی � ی ۔ا ف س

مقاصد

ش � خ � ُدا لئی خ � ی، تے ساڈے لئی اپنے آپ نوں

ودار �ُ ب �

ئ � ڈ � ن � ال و ن � اں ی � اں تے ہمسا ب ے وا یل � رض اے کہ نجات دی خوشخبری اپنے دوستاں، کم ف

ی، تے

� َاندا اے کہ رم ف � وں دُعا کردا ہاں کہ � ھ � ، ا بپ � رے یم ُدا، خ � َدی ب � اے ا یم اپ، تے ب � ارے ِی پ � ا اے، اَے َیل ت �ِ یم � ت � ۲( ۔ ان کر سکاں ی ب � َور تے ط جھ سکاں تے در تس �َ َور تے س م ط ی ٹ � ت � ی � ت � � ُو اپنے کلام وِچ ت � ری رہنمائی یم دے تے ی ت � وں ن یم راہ کرم، ب � � رے قدمّاں دی رہنمائی یم ف � ری رہنمائی یم اں ت � ، راہ توں بھٹک جاواں یم َد ج � تے رے کناّں نوں اپنی آواز س یم رما۔ ف

َنم یہہ سچ � ا یم ی ۔ � دا سرچشمہ ا ِتح ُو سارے ع تے ت � عطا ِتح وں ا لٰہ ی ن یم ُو ت ُوں ن � رے کلام ی ت � یم اں جو ت � ، رما ف

حکمت دے حصّول لئی شروعاتی دُعا۔

۔)۱۵:۲ یس �ُ ھ

)، تے ۸:۳۲ دا اے (زبور ی ہ � وں چلنا چا ن یم ِ تے ج � رما، اوس راہ تے ف ف � الاں تے بولی وِچ اِصلاح ی خ � رے یم ا دے، تے � جھُک � لئی ن ُن ُداوند تے خ � اپنے یم کچھ بس یہہ � حاصل کراں۔ ا ت ی � را کلام تے ہدا ی ت رما۔

رما،

ت � وں ن یم اس مطالعے وِچ ُن ہ � ی ح دے م �ِ ُِوع مس ی � نجات دہندہ

� یم َد ج � ، دے ی ن ۔ داں واں، آ یم � ن گ � اں وِچ م ن � ُوط ب ض

یہہ اک � توں اگے دی گل اے، بلکہ ا ن � ُوں چا ه ن � ز � ی چ � یہہ صرف کس ے � ا چاهو۔ ا ن � ا بندہ حاصل کر ی � ز � ی چ � والی ت � ی � کس ے ہور دی ملک ُی ت دی اے۔ ُن ہ � دا ی پ � ال ن � ال نظرانداز کرن ن � ُوں تکبر ن � ُدا دے مقصد خ � انتہائی خودغرض لالچ اے جو یہہ گل غلط سمجھی جاندی � دی اے۔ اکثر ا ُن ہ � ر ہ � وچ ظا د تم خ � یہہ گل اوہدی عبادت تے � ا جاندا اے، تے ا ت یک لئی وکھرا ت � ی � ُدا دی ملک خ � ‘مقدس’ اوہ شخص ہوندا اے جو ی ۔ " کس ے ن � ال اُتے مبنی ی خ � ّو ی ’ تے ‘تقدس’ اک � تے مذہبی ہوئے۔ پر ‘مقدس’، ‘تقد ی ن � رمعمولی طور تے ی غ � ی � اے کہ ‘مقدس’ دا مطلب اوہ بندہ اے جس دا رو اں اوہ کپڑے ت � ، ُ صرف خاص موقعے اُتے پہننے او ت � جو ی ن � ّے ت �ُ ج � ا ی � خاص کپڑے ج �ُ ُاڈے کول ک ت � ا۔ مثال لئی، جے ن � ّا جا ت �ِ ز نوں اک خاص مقصد لئی وکھرا کر د � ی چ � ا ہوندا اے۔ ت یک لئی وکھرا د تم خ � ُدا اپنی عبادت تے خ � وں � ن � ن ہ � ج � ی ن � ن ’ عام لوک ہوندے و طرح، ‘مقد یس ی � خاص موقعے لئی۔ ا ی ن � ے گئے ت � ی � ا ‘مقدس’) ک ی �( ’ ‘وکھرے کہ انہاں دی زندگی چنگی ہووے ی ن � وں جے لوک چاندے یک اوہ بندہ ہوندا اے جو خالق دی عبادت کرن دی بجائے مخلوق دی پوجا کردا اے۔ پر تس ُت ب � ' ی ئ ن � اں نوں اوہ سمجھ � ن ہ � ج � ی اے ت � ی � حاصل کرن دی کوشش ک ت ی � اؤن لئی اوہناں طاقتاں دی حما پ � لئی اوہناں نے اپنے حالات اُتے قابو ی � الے جان، ا ٹ � تے مسٔل ے ی ، بجائے اس دے کہ اوہ ن � ی ۔ تے اوہناں دی پوجا کردے ن � دے ن یل بنا ُت ب � اں دے روپ وچ ی � و ی � دے د ِت ج � وچ ن ج � ا ی � رکھا، موسم ب � لئی لوک ی � دے۔ ا � سک ورگے نظاماں اُتے بھروسہ ت ق � ا فوجی طا ی � اں ی ، مذہبی سرگر یم ت � ، داری ی � تے سرما ی ن � خالق اُتے بھروسہ کرن۔ ہور کئی لوک اپنے فائدے دے لالچ وچ ہوندے ال پورا کرن دی کوشش کردا اے۔ ن � ی � کے کس ے ہور ذر ٹ ہ � ُدا توں خ � اں نوں ت � لئی 'مشرک' اوہ بندہ ہوندا اے جو اپنی ضرور ی � ی ۔ ا ن � کردے � د خواہش اے کہ ی � لالچ اِک شد

59